تلفیق

در حال اجرا:

استاندارد بین المللی گزارشگری مالی ۱۰: صورت های مالی تلفیقی

 

 

اشخاصی که در ارایه صورت­ های مالی تلفیقی لحاظ می شوند

• شخصی که یک یا بیش از یک شخص دیگر را کنترل می ­کند باید صورت­ های مالی تلفیقی ارایه دهد، مگر آن که واجد شرایط یک شخص سرمایه ­گذاری (بخش ۵-۶) باشد یا تحت شرایط مشخصی از انجام این کار معاف باشد.
• سازمان ­های دارای سرمایه ­گذاری ­های ریسک ­پذیر، صندوق ­های سرمایه ­گذاری مشترک، واحدهای سرمایه­ گذاری جمعی و اشخاص مشابه که واجد شرایط اشخاص سرمایه ­گذاری (بخش ۵-۶) نیستند، از الزامات این استاندارد معاف نبوده و اشخاص فرعی­آن ها تلفیق می­شوند.

 

مدل کنترل تکی

• یک سرمایه گذار زمانی یک سرمایه­ پذیر را کنترل می ­کند که در معرض (دارای حق نسبت به) بازده ­های متغیر ناشی از ارتباطش با سرمایه ­پذیر باشد، و توانایی تاثیرگذاری بر آن بازده ­ها از طریق تسلطش بر سرمایه­ پذیر را داشته باشد. کنترل شامل تسلط، در معرض تغییرات بازده بودن و ارتباط بین این دو است.
• کنترل به طور مداوم ارزیابی می ­شود.

 

گام 1: درک سرمایه ­پذیر

• کنترل به طور کلی در سطح شخص حقوقی ارزیابی می ­شود. با این وجود، یک سرمایه گذار می­تواند فقط بر دارایی ­ها و بدهی ­های مشخصی از آن شخص حقوقی (یک سیلو) کنترل داشته باشد، که در این صورت کنترل در آن سطح ارزیابی می ­شود به شرطی که شرایط مشخصی برآورده شوند.
• هدف و طراحی سرمایه­ پذیر به خودی خود تعیین کننده کنترل سرمایه گذار بر سرمایه ­پذیر نیست. با این حال، هدف و طراحی سرمایه ­پذیر بر قضاوت سرمایه گذار در تمام زمینه ­های مدل کنترل نقش دارد. ارزیابی هدف و طراحی شامل در نظر گرفتن ریسک ­هایی است که سرمایه­ پذیر برای ایجاد آن ­ها و انتقالشان به طرفین معامله طراحی شده بود، و بررسی اینکه آیا سرمایه ­گذار در معرض بعضی یا همه آن ریسک ­ها قرار دارد می ­باشد.
• فعالیت های مربوط سرمایه ­پذیر (یا به عبارت دیگر فعالیت ­هایی که به طور قابل ملاحظه ای بر بازده سرمایه ­پذیر تاثیر می ­گذارند)  باید مشخص شوند. همچنین، سرمایه گذار باید تعیین کند که آیا تصمیم گیری در مورد فعالیت های مربوط بر اساس حق رای است.

 

گام 2: تسلط و فعالیت­ های مربوط

• در ارزیابی اینکه آیا سرمایه گذار بر فعالیت ­های مربوط سرمایه ­پذیر تسلط دارد یا خیر، فقط حقوق ماهوی در نظر گرفته می ­شود.
• اگر حق رای برای ارزیابی تسلط مربوط باشد، سرمایه ­گذار باید حق رای­ های بالقوه ­ای که ماهوی هستند، حقوق ناشی از سایر ترتیبات قراردادی و عواملی که نشان دهنده تسلط واقعی هستند (برای مثال سرمایه ­گذار دارای سهام غالب باشد و سایر دارندگان حق رای به اندازه کافی پراکنده باشند) را در نظر بگیرد.
• اگر حق رای برای ارزیابی تسلط مربوط نباشد، سرمایه­ گذار باید شواهدی در مورد توانایی عملی برای هدایت فعالیت های مربوط (مهمترین عامل)، نشانه های یک رابطه خاص با سرمایه پذیر، و میزان آسیب پذیری سرمایه گذار در برابر تغییرات بازده در نتیجه ارتباطش با سرمایه پذیر را در نظر بگیرد.

 

گام 3: در معرض تغییرات بازده بودن

• بازده به طور گسترده تعریف می­شود و نه تنها شامل بازده های مستقیم (مثل سود تقسیمی، بهره و تغییرات در ارزش منصفانه یک سرمایه­ گذاری) می­ شود، بلکه بازده های غیرمستقیم (مثل دستیابی به صرفه­ جویی به مقیاس، کاهش هزینه­ ها و سایر هم­­ افزایی ­ها) را هم در بر می گیرد.

 

گام 4: پیوند

• اگر سرمایه­ گذار (تصمیم گیرنده) یک نماینده باشد، رابط ه­ای بین تسلط و بازده وجود ندارد و با تسلط تفویض شده به تصمیم­ گیرنده به گونه­ ای برخورد می­ شود که گویی در اختیار خود کارگمار است.
• تصمیم گیرنده برای تعیین نماینده بودن خود باید موارد زیر را در نظر بگیرد:
  • حق برکناری و سایر حقوق ماهوی که در اختیار یک یا چند طرف است؛
  • اینکه آیا حقوق و مزایای تصمیم­ گیرنده متعارف و عادی است؛
  • سایر منافع اقتصادی­ تصمیم ­گیرنده؛ و
  • رابطه کلی بین تصمیم­ گیرنده و سایر طرفین؛

 

• در ارزیابی اینکه آیا یک شخص یک سرمایه ­پذیر را کنترل می ­کند، آن شخص باید حقوق طرف­ هایی که به عنوان جانشین اش عمل می کنند را در نظر بگیرد.

 

دوره­ ها و رویه­ های حسابداری اشخاص فرعی

• اختلاف بین تاریخ گزارشگری یک شخص اصلی و شخص فرعی اش نباید بیش از سه ماه باشد. همچنین، تعدیلات لازم برای آثار معاملات و رویدادهای عمده بین دو تاریخ انجام می شود.
• رویه­ های حسابداری یکسان در سراسر گروه استفاده می شود.

منافع فاقد حق کنترل

• منافع فاقد حق کنترل عادی به ارزش منصفانه، یا منافع متناسبشان در خالص دارایی­ های تحصیل شده، در تاریخ تحصیل اندازه­ گیری می شوند. منافع فاقد حق کنترل عادی، منافع مالکیت فعلی هستند که به دارندگان آن­ها حقی معادل یک سهم متناسب از خالص دارایی­ های شخص در زمان انحلال را می­دهد. سایر منافع فاقد حق کنترل به طور کلی به ارزش منصفانه اندازه­ گیری می ­شوند.
• زیان­ ها در یک شخص فرعی ممکن است منجر به ایجاد یک مانده بدهکار در متافع فاقد حق کنترل شود.
• منافع فاقد حق کنترل در صورت وضعیت مالی به عنوان حقوق مالکانه طبقه­ بندی می­ شوند، اما این منافع به صورت جداگانه از حقوق مالکانه سهامداران شخص اصلی ارایه می­شوند.
• سود یا زیان و سایر سود و زیان­­ های جامع یک دوره بین منافع فاقد حق کنترل و سهامداران شخص اصلی تخصیص داده می شوند.

 

معاملات درون­ گروهی

• معاملات درون­ گروهی باید به طور کامل حذف ­شوند.

 

از دست دادن کنترل

• با از دست دادن کنترل یک شخص فرعی، دارایی ­ها و بدهی­ های شخص فرعی و ارزش دفتری منافع فاقد حق کنترل قطع شناخت می­شوند. مابه ­ازای دریافتی و هرگونه منافع باقیمانده (اندازه­ گیری شده به ارزش منصفانه) شناسایی می­شوند. مبالغ شناسایی شده در سایر سود و زیان­ های جامع بر اساس الزامات سایر استانداردهای بین­ المللی گزارشگری مالی تجدید طبقه­ بندی می­شوند. هرگونه سود یا زیان غیرعملیاتی حاصل شده، در سود یا زیان شناسایی می­ گردد.

 

تغییرات در منافع مالکیت در حین حفظ کنترل

• تغییرات در منافع مربوط به مالکیت شخص فرعی توسط شخص اصلی، که منجر به از دست دادن کنترل نشود، به عنوان معاملات مالکانه به حساب گرفته شده و هیچگونه سود یا زیان غیرعملیاتی شناسایی نمی ­شود.

 

افشا

افشای جزییات کامل، شامل افشاهای مربوط به اشخاص ساختار یافته تلفیق نشده (بخش ۵-۱۰ را ببینید)، الزامی است