| در حال اجرا: |
- استاندارد بین المللی گزارشگری مالی ۱۰: صورت های مالی تلفیقی
|
اشخاصی که در ارایه صورت های مالی تلفیقی لحاظ می شوند
- شخصی که یک یا بیش از یک شخص دیگر را کنترل می کند باید صورت های مالی تلفیقی ارایه دهد، مگر آن که واجد شرایط یک شخص سرمایه گذاری (بخش ۵-۶) باشد یا تحت شرایط مشخصی از انجام این کار معاف باشد.
- سازمان های دارای سرمایه گذاری های ریسک پذیر، صندوق های سرمایه گذاری مشترک، واحدهای سرمایه گذاری جمعی و اشخاص مشابه که واجد شرایط اشخاص سرمایه گذاری (بخش ۵-۶) نیستند، از الزامات این استاندارد معاف نبوده و اشخاص فرعیآن ها تلفیق میشوند.
مدل کنترل تکی
- یک سرمایه گذار زمانی یک سرمایه پذیر را کنترل می کند که در معرض (دارای حق نسبت به) بازده های متغیر ناشی از ارتباطش با سرمایه پذیر باشد، و توانایی تاثیرگذاری بر آن بازده ها از طریق تسلطش بر سرمایه پذیر را داشته باشد. کنترل شامل تسلط، در معرض تغییرات بازده بودن و ارتباط بین این دو است.
- کنترل به طور مداوم ارزیابی می شود.
گام 1: درک سرمایه پذیر
- کنترل به طور کلی در سطح شخص حقوقی ارزیابی می شود. با این وجود، یک سرمایه گذار میتواند فقط بر دارایی ها و بدهی های مشخصی از آن شخص حقوقی (یک سیلو) کنترل داشته باشد، که در این صورت کنترل در آن سطح ارزیابی می شود به شرطی که شرایط مشخصی برآورده شوند.
- هدف و طراحی سرمایه پذیر به خودی خود تعیین کننده کنترل سرمایه گذار بر سرمایه پذیر نیست. با این حال، هدف و طراحی سرمایه پذیر بر قضاوت سرمایه گذار در تمام زمینه های مدل کنترل نقش دارد. ارزیابی هدف و طراحی شامل در نظر گرفتن ریسک هایی است که سرمایه پذیر برای ایجاد آن ها و انتقالشان به طرفین معامله طراحی شده بود، و بررسی اینکه آیا سرمایه گذار در معرض بعضی یا همه آن ریسک ها قرار دارد می باشد.
- فعالیت های مربوط سرمایه پذیر (یا به عبارت دیگر فعالیت هایی که به طور قابل ملاحظه ای بر بازده سرمایه پذیر تاثیر می گذارند) باید مشخص شوند. همچنین، سرمایه گذار باید تعیین کند که آیا تصمیم گیری در مورد فعالیت های مربوط بر اساس حق رای است.
گام 2: تسلط و فعالیت های مربوط
- در ارزیابی اینکه آیا سرمایه گذار بر فعالیت های مربوط سرمایه پذیر تسلط دارد یا خیر، فقط حقوق ماهوی در نظر گرفته می شود.
- اگر حق رای برای ارزیابی تسلط مربوط باشد، سرمایه گذار باید حق رای های بالقوه ای که ماهوی هستند، حقوق ناشی از سایر ترتیبات قراردادی و عواملی که نشان دهنده تسلط واقعی هستند (برای مثال سرمایه گذار دارای سهام غالب باشد و سایر دارندگان حق رای به اندازه کافی پراکنده باشند) را در نظر بگیرد.
- اگر حق رای برای ارزیابی تسلط مربوط نباشد، سرمایه گذار باید شواهدی در مورد توانایی عملی برای هدایت فعالیت های مربوط (مهمترین عامل)، نشانه های یک رابطه خاص با سرمایه پذیر، و میزان آسیب پذیری سرمایه گذار در برابر تغییرات بازده در نتیجه ارتباطش با سرمایه پذیر را در نظر بگیرد.
گام 3: در معرض تغییرات بازده بودن
- بازده به طور گسترده تعریف میشود و نه تنها شامل بازده های مستقیم (مثل سود تقسیمی، بهره و تغییرات در ارزش منصفانه یک سرمایه گذاری) می شود، بلکه بازده های غیرمستقیم (مثل دستیابی به صرفه جویی به مقیاس، کاهش هزینه ها و سایر هم افزایی ها) را هم در بر می گیرد.
گام 4: پیوند
- اگر سرمایه گذار (تصمیم گیرنده) یک نماینده باشد، رابط های بین تسلط و بازده وجود ندارد و با تسلط تفویض شده به تصمیم گیرنده به گونه ای برخورد می شود که گویی در اختیار خود کارگمار است.
- تصمیم گیرنده برای تعیین نماینده بودن خود باید موارد زیر را در نظر بگیرد:
- حق برکناری و سایر حقوق ماهوی که در اختیار یک یا چند طرف است؛
- اینکه آیا حقوق و مزایای تصمیم گیرنده متعارف و عادی است؛
- سایر منافع اقتصادی تصمیم گیرنده؛ و
- رابطه کلی بین تصمیم گیرنده و سایر طرفین؛
- در ارزیابی اینکه آیا یک شخص یک سرمایه پذیر را کنترل می کند، آن شخص باید حقوق طرف هایی که به عنوان جانشین اش عمل می کنند را در نظر بگیرد.
دوره ها و رویه های حسابداری اشخاص فرعی
منافع فاقد حق کنترل
معاملات درون گروهی
از دست دادن کنترل
تغییرات در منافع مالکیت در حین حفظ کنترل
- تغییرات در منافع مربوط به مالکیت شخص فرعی توسط شخص اصلی، که منجر به از دست دادن کنترل نشود، به عنوان معاملات مالکانه به حساب گرفته شده و هیچگونه سود یا زیان غیرعملیاتی شناسایی نمی شود.
افشا
افشای جزییات کامل، شامل افشاهای مربوط به اشخاص ساختار یافته تلفیق نشده (بخش ۵-۱۰ را ببینید)، الزامی است
