توافق های مشترک

تشخیص توافق های مشترک

• یک توافق مشترک، توافقی است که دو یا چند طرف بر آن کنترل مشترک دارند. دو نوع توافق مشترک وجود دارد که عبارتند از: یک عملیات مشترک و یک مشارکت خاص.

طبقه بندی توافق های مشترک

• در یک عملیات مشترک، طرفین توافق نسبت به دارایی­ های مربوط به توافق دارای حق و نسبت به بدهی ­های مربوط به توافق دارای تعهد هستند.
• در یک مشارکت خاص، طرفین توافق نسبت به خالص دارایی­ های توافق دارای حق هستند.
• توافق مشترکی که از طریق یک شخصیت جداگانه ایجاد نشود، یک عملیات مشترک است.
• توافق مشترکی که از طریق یک شخصیت جداگانه ایجاد شود، می­ تواند یا یک عملیات مشترک باشد یا یک مشارکت خاص. طبقه ­بندی آن توافق مشترک، به شکل حقوقی آن شخصیت جداگانه، ترتیبات قراردادی و سایر واقعیت ­ها و شرایط بستگی دارد.

حسابداری توافق های مشترک

• هر یک از طرفین یک مشارکت خاص باید منافعش در آن مشارکت خاص را به همان روش سرمایه­ گذاری در یک شخص وابسته (یعنی، به طور کلی، به روش ارزش ویژه) محاسبه کند (بخش ۳-۵ را ببینید).
• هر یک از طرفین یک عملیات مشترک باید دارایی­ ها، بدهی ­ها و معاملات خود، شامل سهم خود از آن مواردی که به صورت مشترک از عملیات مشترک حاصل می­شوند، را در صورت ­های مالی تلفیقی و جداگانه خود شناسایی کنند. این دارایی­ ها، بدهی­ ها و معاملات بر اساس استانداردهای بین ­المللی گزارشگری مالی مرتبط به حساب گرفته می­ شوند.
• یک طرف یک مشارکت خاص که کنترل مشترک ندارد، باید منافعش در آن مشارکت خاص را یا به عنوان یک ابزار مالی، یا در صورتی که نفوذ قابل ملاحظه وجود داشته باشد (بخش ۳-۵ را ببینید)، با استفاده از روش ارزش ویژه محاسبه کند.
• یک طرف یک عملیات مشترک که کنترل مشترک ندارد، باید دارایی ­ها، بدهی ­ها و معاملات خود، شامل سهم خود از آن مواردی که به صورت مشترک از عملیات مشترک حاصل می­شوند، را در صورتی که نسبت به دارایی­ ها و بدهی های آن عملیات مشترک حق و تعهد داشته باشد شناسایی کند.