| در حال اجرا: |
- استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۱۳: اندازه‌گیری ارزش منصفانه
- استاندارد بین‌المللی حسابداری ۳۹: ابزارهای مالی – شناسایی و اندازه‌گیری
- استاندارد بین‌المللی حسابداری ۱۸: درآمد عملیاتی
- استاندارد بین‌المللی حسابداری ۲۱: آثار تغییر در نرخ ارز
|
| آماده برای اجرا: |
- استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۹: ابزارهای مالی
|
اندازه‌گیری در زمان شناخت اولیه
اندازه‌گیری پس از شناخت اولیه
شناسایی بهره
درآمد بهره و هزینه بهره با استفاده از روش بهره موثر محاسبه می‌شوند. نرخ بهره موثر باید در زمان شناخت اولیه
و بر اساس جریان‌های نقدی برآورد شده با در نظر گرفتن همه شرایط قراردادی ابزارهای مالی به استثنای زیان‌های اعتباری آتی
محاسبه شود. برای ابزارهای با نرخ شناور، نرخ بهره موثر باید برای انعکاس تغییرات نرخ بهره بازار به روز رسانی شود.
کاهش ارزش دارایی‌های مالی
- یک شخص باید وجود شواهد عینی در مورد کاهش ارزش دارایی‌های مالی که به ارزش منصفانه از طریق سود یا زیان اندازه‌گیری نمی‌شوند را ارزیابی کند. در صورت وجود شواهد عینی در مورد کاهش ارزش، هرگونه زیان کاهش ارزش باید در سود یا زیان شناسایی شود.
- شواهد عینی کاهش ارزش یک دارایی مالی از رویدادهای زیان‌آوری که پس از شناخت اولیه آن دارایی مالی رخ داده و بر جریان‌های نقدی آتی برآورد شده آن دارایی اثر می‌گذارند ناشی می‌شوند.
- برای سرمایه‌گذاری‌ها در ابزارهای مالکانه، کاهش با اهمیت یا طولانی‌مدت در ارزش منصفانه به مبلغی کمتر از بهای تمام شده نیز از شواهد عینی کاهش ارزش است. زیان‌های کاهش ارزش ابزارهای مالکانه را نمی‌توان برگشت داد.
- شواهد عینی کاهش ارزش باید برای دارایی‌هایی که به تنهایی با اهمیت هستند به صورت جداگانه و برای سایر دارایی‌ها به صورت گروهی ارزیابی شوند. یک ارزیابی گروهی نیز باید برای دارایی‌هایی که شواهد عینی در مورد کاهش ارزش آن‌ها به صورت جداگانه وجود ندارد انجام گردد.
- اندازه‌گیری کاهش ارزش به این بستگی دارد که یک دارایی مالی به بهای مستهلک شده اندازه‌گیری می‌شود (یعنی به عنوان وام و دریافتنی یا نگهداری شده تا سررسید طبقه‌بندی می‌شود) یا به عنوان آماده برای فروش طبقه‌بندی می‌شود.
