Facebook E-mail
formats

حساب‌های انتقالی قانونی و پذیرش استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی برای نخستین بار

در حال اجرا:
  •    استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۱۴: حساب‌های انتقالی قانونی

 

 

رویکرد کلی و دامنه کاربرد

 

بکارگیری سایر استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی

 

افشاها

  • یک شخص باید با فراهم کردن افشاهای لازم، استفاده‌کنندگان صورت‌های مالی را قادر سازد تا آثار و ماهیت ریسک‌های مرتبط با نرخ‌گذاری را بر روی وضعیت مالی، عملکرد مالی و جریان‌های نقدی‌اش ارزیابی کنند.

 

formats

پذیرش IFRS برای نخستین بار

در حال اجرا:
  •   استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۱: پذیرش استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی برای نخستین بار
  •   استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۱۴: حساب‌های انتقالی قانونی
 آماده‌ برای اجرا:
  •    استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۹: ابزارهای مالی
  •    استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۱۵: درآمد عملیاتی حاصل از قراردادها با مشتریان
  •    استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۱۶: اجاره‌ها
  •    تفسیر ۲۲ کمیته تفاسیر بین‌المللی گزارشگری مالی: معاملات ارزی و پیش‌دریافت یا پیش‌پرداخت مابه‌ازا
  •    اصلاحیه استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۱: پذیرش استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی برای نخستین بار
  •    اصلاحیه استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۴: قراردادهای بیمه

 

 

الزامات کلی

  • استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی، الزامات و معافیت‌های گذار مشخصی را در مورد پذیرش استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی برای نخستین بار تعیین کرده است.
  • یک صورت وضعیت مالی آغازین باید در تاریخ گذار، که نقطه شروع حسابداری بر طبق استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی است، تهیه ‌شود.
  • تاریخ گذار عبارت است از ابتدای نخستین دوره مقایسه‌ای ارایه شده بر مبنای استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی.
  • همراه با صورت وضعیت مالی آغازین، اطلاعات مقایسه‌ای بر مبنای استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی باید حداقل برای یک سال ارایه شود.
  • الزامات و معافیت‌های گذار در زمان پذیرش استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی برای نخستین بار باید در صورت‌های مالی سالانه و میان‌دوره‌ای اعمال ‌شود.

 

انتخاب رویه‌های حسابداری

 

 

استثناهای اجباری

  • به طور کلی، اعمال تغییرات در رویه‌ حسابداری با تسری به گذشته در برخی موارد (یعنی هنگامی که انجام این کار مستلزم داشتن دانش و آگاهی در مورد رویدادهای گذشته است) ممنوع است.

 

استثناهای اختیاری

 

افشا

 

formats

قراردادهای بیمه

آماده برای اجرا:
  •  استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۱۷: قراردادهای بیمه

 

استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۱۷ قراردادهای بیمه برای دوره‌های سالانه‌ای که از تاریخ ۱ ژانویه ۲۰۲۱ یا بعد از آن

شروع می‌شوند لازم‌الاجرا است. پذیرش زودتر از موعد نیز در صورت پذیرش استاندارد بین‌­المللی گزارشگری مالی ۹

ابزارهای مالی (فصل ۷ الف را ببینید)  استاندارد بین­‌المللی گزارشگری مالی ۱۵ درآمد عملیاتی حاصل از قراردادها

با مشتریان (بخش ۴-۲ الف را ببینید) مجاز است.

 

دامنه کاربرد

  •     یک قرارداد بیمه، قراردادی است که ریسک بیمه‌ای قابل ملاحظه‌ای را انتقال می‌دهد. ریسک بیمه‌ای در صورتی “قابل ملاحظه” است که یک رویداد بیمه شده در هر سناریو بتواند منجر به پرداخت منافع اضافی قابل ملاحظه توسط یک بیمه‌گر شود، به استثنای حالت‌هایی که ماهیت تجاری ندارند.
  •     یک ابزار مالی که شرایط تعریف یک قرارداد بیمه را احراز نمی‌کند (شامل سرمایه‌گذاری‌های نگهداری شده برای پشتیبانی بدهی‌های بیمه‌ای) بر اساس الزامات کلی اندازه‌گیری و شناسایی ابزارهای مالی به حساب گرفته می‌شود.
  •     ابزارهای مالی که دربردارنده ویژگی‌های مشارکت اختیاری هستند در دامنه کاربرد این استاندارد قرار می‌گیرند، یعنی می‌توان رویه‌های حسابداری موجود را در مورد آن‌ها به کار برد، اگرچه این ابزارها مشمول افشاهای کلی ابزارهای مالی می‌شوند.
  •     قراردادهای سرمایه‌گذاری که دربردارنده ویژگی‌های مشارکت اختیاری هستند، در صورتی که شخص قراردادهای بیمه هم صادر کند، در دامنه کاربرد این استاندارد قرار می‌گیرند.

 

مدل اندازه‌گیری کلی – شناخت اولیه

  •     در زمان شناخت اولیه، بدهی یک گروه از قراردادهای بیمه از اجزای زیر تشکیل می‌شود:
    •     جریان‌های نقدی انجام قرارداد، که نشان دهنده ارزش فعلی تعدیل شده برای ریسک حقوق و تعهدات شخص در مقابل بیمه‌گذار است، که شامل برآوردهای جریان‌های نقدی آتی، تنزیل و یک تعدیل ریسک برای ریسک‌های غیرمالی است.
    •    حاشیه سود خدمات قراردادی، که نشان دهنده سود کسب نشده‌ای است که شخص در زمان ارایه خدمات در طی دوره پوشش شناسایی می‌کند.
  •    جریان‌های نقدی انجام قرارداد، که نشان دهنده یک جریان خروجی خالص در زمان شناخت اولیه است، باید بلافاصله به عنوان یک زیان شناسایی ‌شوند.

 

مدل اندازه‌گیری کلی اندازه‌گیری پس از شناسایی اولیه

  •     پس از شناخت اولیه، بدهی یک گروه از قراردادهای بیمه شامل بدهی پوشش باقیمانده (جریان‌های نقدی انجام قرارداد و حاشیه سود خدمات قراردادی) و بدهی ادعاهای تحمل شده (جریان‌های نقدی انجام قرارداد برای ادعاها و هزینه‌های تحقق یافته ولی پرداخت نشده) می‌شود.
  •   جریان‌های نقدی انجام قرارداد در هر تاریخ گزارشگری باید تجدید اندازه‌گیری شده تا برآوردهای فعلی را منعکس کنند. به طور کلی، تغییرات در جریان‌های نقدی انجام قرارداد به روش‌های مختلفی مورد بررسی قرار می‌گیرند:
    •    تغییرات در اثر ارزش زمانی پول و ریسک مالی که در صورت سود یا زیان و سایر سود و زیان‌های جامع منعکس می‌شوند؛
    •    تغییرات مربوط به خدمات گذشته و جاری در سود یا زیان شناسایی می‌شود؛ و
    •    تغییرات مربوط به خدمات آتی، حاشیه سود خدمات قراردادی را تعدیل می‌کند.

 

رویکرد ساده شده و تغییرات مدل اندازه‌گیری کلی

  •      هنگامی که شرایط خاصی احراز شوند، یک شخص می‌تواند از یک رویکرد ساده شده (رویکرد تخصیص حق بیمه) استفاده کند.
  •      مدل اندازه‌گیری کلی در زمان بکارگیری آن در موارد زیر تغییر می‌کند:
    •      قراردادهای بیمه مجدد نگهداری شده؛
    •      قراردادهای مشارکت مستقیم؛ و
    •      قراردادهای سرمایه‌گذاری با ویژگی‌های مشارکت اختیاری.

 

ارایه

  •     درآمد عملیاتی بیمه از تغییرات در بدهی‌ پوشش باقیمانده در هر دوره گزارشگری که مربوط به خدماتی است که شخص انتظار دریافت مابه‌ازا برای آن‌ها را دارد حاصل می‌شود.
  •     اجزای سرمایه‌گذاری، بخشی از درآمدهای عملیاتی بیمه یا هزینه‌های خدمات بیمه محسوب نمی‌شوند.
  •     نتایج خدمات بیمه به صورت جدا از درآمد یا هزینه تامین مالی بیمه ارایه می‌شوند.
  •     اشخاص می‌توانند درآمد یا هزینه تامین مالی بیمه را بین سود یا زیان و سایر سود و زیان‌های جامع تفکیک کنند.

 

گذار

  •    بکارگیری این استاندارد با تسری کامل به گذشته الزامی است – با این حال، اگر این کار عملی نباشد، استفاده از یک رویکرد اصلاح شده با تسری به گذشته و یک رویکرد ارزش منصفانه امکان‌پذیر است.
  •    توانایی محدودی در تجدید اختصاص برخی دارایی‌های مالی در نخستین بکارگیری استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۱۷ وجود دارد.
formats

سود هر سهم

در حال اجرا:
  •  استاندارد بین‌المللی حسابداری ۳۳: سود هر سهم

 

دامنه کاربرد

  • یک شخص باید در صورتی که سهام عادی یا سهام عادی بالقوه آن در بازارهای عمومی معامله شوند و یا در صورتی که به منظور انتشار هرطبقه از ابزارهای خود در یک بازار عمومی صورت‌های مالی خود را به یک کمیسیون اوراق بهادار یا سایر سازمان‌های نظارتی ارایه داده و یا در حال ارایه باشد، سود پایه و تقلیل یافته هر سهم را ارایه کند.

 

سود پایه هر سهم

  • سود پایه هر سهم با تقسیم سود قابل انتساب دوره به سهامداران عادی شخص اصلی بر میانگین موزون تعداد سهام عادی موجود در طول دوره محاسبه می‌شود.

 

سود تقلیل یافته هر سهم

  • برای محاسبه سود تقلیل یافته هر سهم، شخص باید سود یا زیان قابل انتساب دوره به سهامداران عادی و همچنین میانگین موزون تعداد سهام موجود در طول دوره را برای در نظر گرفتن آثار تمام سهام عادی بالقوه تقلیل دهنده تعدیل کند.
  • سهام عادی بالقوه فقط در صورتی تقلیل دهنده در نظر گرفته می‌شوند که در اثر عملیات مستمر سود هر سهم را کاهش و یا زیان هر سهم را افزایش دهند. در تعیین تقلیل دهنده بودن سهام عادی بالقوه، هر نوبت انتشار یا هر مجموعه از سهام عادی بالقوه باید جداگانه بررسی شوند.
  • سهام عادی قابل انتشار احتمالی از تاریخی که همه شرایط لازم احراز شوند در محاسبه سود پایه هر سهم در نظر گرفته می‌شوند. اگر همه شرایط لازم احراز نشده باشند، سهام عادی قابل انتشار احتمالی، بر اساس تعداد سهام قابل انتشاری که در صورت همزمانی تاریخ گزارشگری و پایان دوره احتمالی منتشر می‌شدند، در محاسبه سود تقلیل یافته هر سهم در نظر گرفته می‌شوند.
  • اگر تسویه یک قرارداد به اختیار شخص و از طریق نقد یا سهام عادی ممکن باشد، ‌فرض می‌شود که قرارداد از طریق سهام عادی تسویه خواهد ‌شد و سود تقلیل یافته هر سهم با استفاده از سهام عادی بالقوه حاصل محاسبه می‌شود.
  • اگر تسویه یک قرارداد به اختیار دارنده و از طریق نقد یا سهام عادی ممکن باشد، سود تقلیل یافته هر سهم باید با استفاده از تسویه از طریق نقد یا سهام عادی، هر کدام که تقلیل‌دهندگی بیشتری داشته باشد، محاسبه شود.
  • برای سود تقلیل یافته سهم، سهام عادی بالقوه تقلیل یافته باید برای هر دوره ارایه شده به صورت مستقل تعیین شوند.

 

تعدیل با تسری به گذشته

  • اگر تعداد سهام عادی موجود بدون یک تغییر متناظر در منابع تغییر کند، میانگین موزون تعداد سهام عادی موجود در طول همه دوره‌های ارایه شده باید با تسری به گذشته‌ برای سود پایه و تقلیل یافته هر سهم تعدیل شود.

 

ارایه و افشا

 

formats

گزارشگری مالی میان‌دوره‌ای

در حال اجرا:
  • استاندارد استاندارد بین‌المللی حسابداری ۳۴: گزارشگری مالی میان‌دوره‌ای
  • تفسیر ۱۰ کمیته تفاسیر بین‌المللی گزارشگری مالی: گزارشگری مالی میان‌دوره‌ای و کاهش ارزش
 آماده‌ برای اجرا:
  • استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۱۵: درآمد عملیاتی حاصل از قراردادها با مشتریان

 

دامنه کاربرد و مبنای تهیه

  • صورت‌های مالی میان‌دوره‌ای حاوی مجموعه‌ای کامل یا فشرده از صورت‌های مالی برای یک دوره کوتاه‌تر از یک دوره گزارشگری سالیانه است.

 

شکل و محتوا

  • صورت‌های مالی فشرده باید حداقل شامل موارد زیر باشند:
    • صورت وضعیت مالی فشرده؛
    • صورت سود یا زیان و سایر سود و زیان‌های جامع فشرده؛
    • صورت جریان‌های نقدی فشرده؛
    • صورت تغییرات در حقوق مالکانه فشرده؛ و
    • گزیده یادداشت‌های توضیحی.

 

شناسایی و اندازه‌گیری

  • به طور کلی، اقلام صورت‌های مالی میان‌دوره‌ای به گونه‌ای شناسایی و اندازه‌گیری می‌شوند که گویی دوره میان‌دوره‌ای یک دوره مجزا است.
  • به عنوان یک استثنا، هزینه مالیات بر درآمد برای یک دوره میان‌دوره‌ای، بر اساس یک برآورد از میانگین نرخ موثر سالانه مالیات بر درآمد می‌باشد.

 

رویه‌های حسابداری

  • به طور کلی، رویه‌های حسابداری به کار رفته در صورت‌های مالی میان‌دوره‌ای، رویه‌هایی هستند که در تهیه صورت‌های مالی سالیانه بعدی اعمال خواهند شد.
خانه Archive for category "موضوعات خاص"