یک ابزار مالی یا قرارداد دیگری است که در دامنه کاربرد استاندارد بینالمللی گزارشگری مالی ۹ ابزارهای مالی قرار میگیرد و از هر سه ویژگی زیر برخوردار است:
الف. ارزش آن در واکنش به تغییر در نرخ بهره، قیمت ابزار مالی، قیمت کالا، نرخ مبادله ارزی، شاخص قیمتها یا نرخها، رتبه اعتباری یا شاخص اعتباری یا متغیر دیگری تغییر کند مشروط بر اینکه در مورد یک متغیر غیرمالی، آن متغیر مختص یکی از طرفین قرارداد نباشد (برخی مواقع به آن ”دارایی پایه“ میگویند).
ب. به سرمایهگذاری خالص اولیه نیاز نباشد یا سرمایهگذاری خالص اولیه کمتر از مبلغ مورد نیاز برای سایر انواع قراردادهایی باشد که انتظار میرود نسبت به تغییر در عوامل بازار، واکنش مشابه داشته باشند؛ و
پ. در تاریخی در آینده تسویه شود.