Facebook E-mail
انتقال
بعدی قبلی
formats

حساب‌های انتقالی قانونی و پذیرش استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی برای نخستین بار

در حال اجرا:
  •    استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی ۱۴: حساب‌های انتقالی قانونی

 

 

رویکرد کلی و دامنه کاربرد

  • یک شخص واجد شرایط می‌تواند این استاندارد را فقط در صورت پذیرش استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی برای نخستین بار به کار ببرد. این استاندارد اشخاص دیگر را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد.
  • این استاندارد به شخص واجد شرایط اجازه می‌دهد تا در زمان پذیرش استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی، مانده‌های حساب انتقالی قانونی را همچنان بر طبق اصول پیشین پذیرفته شده حسابداری شناسایی و اندازه‌گیری کند، یعنی رویکرد “پدربزرگانه” را به کار ببرد.
  • یک شخص در صورتی واجد شرایط بکارگیری این استاندارد است که:
  • مشمول نظارت و/یا تصویب یک نهاد مجاز (نرخ‌گذار) باشد؛
  • بلافاصله قبل از پذیرش استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی، مانده‌های حساب انتقالی قانونی را در صورت‌های مالی خود بر اساس اصول پیشین پذیرفته شده حسابداری به حساب بگیرد؛ و
  • الزامات این استاندارد را در نخستین صورت‌های مالی مبتنی بر استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی اعمال کند.
  • پذیرش این استاندارد برای اشخاص واجد شرایط اختیاری است، اما تصمیم‌گیری در مورد اعمال آن باید در نخستین صورت‌های مالی مبتنی بر استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی صورت گیرد.
  • رویکرد پدربزرگانه در مورد ارایه صورت‌های مالی به کار نمی‌رود. مانده‌های حساب انتقالی قانونی باید به طور جداگانه از دارایی‌ها، بدهی‌ها، درآمد و هزینه‌هایی که بر طبق استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی شناسایی می‌شوند ارایه شوند.

 

بکارگیری سایر استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی

  • الزامات معمول سایر استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی باید در مورد مانده‌های حساب انتقالی قانونی اعمال شوند، اما با در نظر گرفتن برخی استثناها، معافیت‌ها و الزامات اضافی که در این استاندارد مشخص شده‌اند، از جمله:
  • ارایه سود هر سهم هم با در نظر گرفتن خالص تغییرات مانده‌های حساب انتقالی قانونی و هم بدون در نظر گرفتن خالص تغییرات مانده‌های حساب انتقالی قانونی؛
  • بکارگیری الزامات استاندارد کاهش ارزش (بخش ۳-۹ را ببینید) برای یک واحد مولد نقد که شامل مانده‌های حساب انتقالی قانونی می‌شود؛
  • عدم بکارگیری الزامات استاندارد بین­المللی گزارشگری مالی ۵: دارایی‌های غیر جاری نگهداری شده برای فروش و عملیات‌های متوقف شده (بخش ۴-۵ را ببینید)؛
  • بکارگیری رویه‌های حسابداری یکنواخت در مورد مانده‌های حساب انتقالی قانونی همه اشخاص فرعی، اشخاص وابسته و مشارکت‌های خاص در صورت‌های مالی تلفیقی شخص، صرف‌نظر از اینکه آن سرمایه‌پذیرها چنین مانده‌هایی را به حساب می‌گیرند یا خیر.
  • بکارگیری رهنمودهای ترکیب‌های کسب و کار، به استثنای شناسایی و اندازه‌گیری مانده‌های حساب انتقالی قانونی یک کسب و کار تحصیل شده.
  • الزامات افشای اضافی در صورتی که منافع یک شخص در اشخاص فرعی، اشخاص وابسته و مشارکت‌های خاص شامل مانده‌های حساب انتقالی قانونی باشد؛ و
  • اختیار استفاده از معافیت مخارج مفروض در گذار به استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی برای اقلام املاک، ماشین‌آلات و تجهیزات و دارایی‌های نامشهودی که در عملیات‌هایی که مشمول نرخ‌گذاری هستند استفاده می‌شوند یا قبلا استفاده می‌شدند.

 

افشاها

  • یک شخص باید با فراهم کردن افشاهای لازم، استفاده‌کنندگان صورت‌های مالی را قادر سازد تا آثار و ماهیت ریسک‌های مرتبط با نرخ‌گذاری را بر روی وضعیت مالی، عملکرد مالی و جریان‌های نقدی‌اش ارزیابی کنند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

خانه حساب‌های انتقالی قانونی و پذیرش استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی برای نخستین بار