مقدمه
- استاندارد بینالمللی گزارشگری مالی ۹: ابزارهای مالی برای دوره‌های سالانه‌ای که از تاریخ ۱ ژانویه ۲۰۱۸ یا بعد از آن شروع می‌شوند لازم‌الاجرا است. پذیرش زودتر از موعد نیز مجاز است.
- گذار به این استاندارد به صورت زیر انجام می‌شود:
- برای طبقه‌بندی و اندازه‌گیری، شامل کاهش ارزش: به طور کلی با تسری به گذشته، اما با استثناهای قابل ملاحظه؛ و
- برای حسابداری مصون‌سازی: به طور کلی با تسری به آینده، اما با استثناهای محدود.
- هیچ الزامی برای تجدید ارایه اقلام مقایسه‌ای وجود ندارد، مگر در برخی موارد محدود مربوط به حسابداری مصون‌سازی.
تاریخ بکارگیری اولیه
- تاریخ بکارگیری اولیه، تاریخی است که یک شخص برای اولین بار استاندارد بینالمللی گزارشگری مالی ۹ را به کار می‌گیرد. این تاریخ، شروع دوره گزارشگری است که در آن یک شخص استاندارد بینالمللی گزارشگری مالی ۹ را می‌پذیرد، و نه شروع دوره مقایسه‌ای.
- تاریخ بکارگیری اولیه در ارزیابی‌های مختلف، از جمله در موارد زیر، که برای بکارگیری استاندارد بینالمللی گزارشگری مالی ۹ ضروری است استفاده می‌شود:
- ارزیابی مدل کسب و کار؛
- انتخاب نحوه ارایه تغییرات در ارزش منصفانه یک ابزار مالکانه در سایر سود و زیان‌های جامع؛
- اختصاص یا لغو اختصاص ابزارهای مالی در دسته به ارزش منصفانه از طریق سود یا زیان؛
- تعیین یک افزایش قابل ملاحظه در ریسک اعتباری از زمان شناخت اولیه در زمان ارزیابی کاهش ارزش؛ و
- ارزیابی تطبیق با معیارهای احراز شرایط حسابداری مصون‌سازی.
- استاندارد بینالمللی گزارشگری مالی ۹ برای ابزارهای مالی که قبل از تاریخ بکارگیری اولیه این استاندارد قطع شناخت شده‌اند، به کار نمی‌رود.
افشا
- در دوره گزارشگری که استاندارد بینالمللی گزارشگری مالی ۹ برای اولین بار اعمال می‌شود، افشاهای کمی و کیفی مشخصی الزامی است.
|
